ผมเคยได้ยินคนมักพูดกันว่าคนที่อ่านสามก๊กครบ 3 รอบจะเริ่มคบหาด้วยไม่ค่อยได้ คงเป็นการพูดเล่นกันมากกว่าแต่ผมก็ไม่รู้หรอกเพราะยังไม่เคยอ่านสามก๊ก และถ้าผมจะพูดเล่นๆบ้าง "ใครที่อ่านเพชรพระอุมาครบ 3 รอบคนๆนนั้นเป็นคนน่าคบที่เดียว" วรรณกรรมเรื่องนี้มีอะไรในตัวของมันเองมากมายคนไม่เคยอ่านก็คิดว่าเป็นอะไรไร้สาระบ้าง เว่อบ้าง มั่วบ้าง แต่คนที่อ่านทุกคนจะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งทีเดียวสำหรับคนคนหนึ่งที่ได้พบมามันมีอะไรอยู่ใน 24 เล่มที่ผมเอาปกมาให้ดูนี่ถ้าจะต้องบอกกันอย่างละเอียดผมคงต้องนั่งจิ้มแป้นเป็นเดือนแน่ถึงจะหมด แต่เอาแค่บางอย่างแล้วกัน การผจญไพร ความรัก ความซื่อสัตย์ การมองโลก การแก้ปัญหา ความมั่นคง ความรอบคอบ และถ้าจะแตกเป็นข้อย่อยออกไปมันก็ไม่มีที่สิ้นสุดอีก เอาเป็นว่าใครอยากรู้ก็หามาอ่านเองแล้วกัน ตอนแรกผมโหลดมาอ่านเล่นๆเผลอแป๊บเดียวสิบกว่าเล่มเข้าไปแล้วคราวนี้หาโหลดต่อก็ไม่มีให้โหลดแล้วเลยต้องซื้อเอง ตอนนี้ซื้อมาหมดแล้ว 48 เล่มกำลังอ่านอยู่เล่ม 37 และที่สังเกตุได้ตอนนี้หลังจากที่ผมเอาไป "ปล่อย"ที่ทำงานผมก็เห็นคนเริ่มอ่านกันมากขึ้นไม่รู้หรอกว่ามันมาจากที่ผมไปปล่อยหรือเปล่าแต่ก็น่าจะมีส่วนบ้าง มันก็น่าดีใจนะที่เราเป็นสวนจุดประกายอะไรสักอย่างที่เป็นสิ่งที่ดีให้เกิดขึ้น ก็คงต้องกลาวคำขอบคุณไปถึงคุณ "พนมเทียน" ด้วยที่ทำให้ตัวละครทุกตัวมีชีวิตจิตใจขึ้น มาสร้างความทรงจำดีๆในใจของเราไม่ว่าจะเป็น รพินทร์ ไพรวัลย์,ดาริน วราฤทธิ์,เกิด,เส่ย,บุญคำ,จัน,หนานอิน,นายชด,มาเรีย,ไชยยันต์,เชษฐา,แงซาย, และอีกหลายๆคน ผมอ่านจนรู้สึกว่าผมรู้จักคนเหล่านี้รู้สึกว่าพวกเขามีชีวิตมีความรู้สึกจริงๆ เหมือนผมร่วมพจญไพรกับพวกนี้ด้วยทุกบททุกตอนทราบซึ้งบ้าง หัวเราะบ้าง เทร้าบ้าง เกลียด โกรธ สารพัดความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมาจากปลายปากกาของ "พนมเทียน" ไม่มีคำบรรยายจริงๆ สำหรับ "เพชรพระอุมา" ซื้อมาอ่านซะจะไม่มีคำว่าเสียใจเลยถ้าไม่อ่านซิจะเสียใจ
